เพื่อนคนลาวที่น่ารัก น่าฮัก
คนเราอยู่ที่ไหน ๆ ก็ต้องมีเพื่อนถูกไม๊ค่ะ เพื่อนที่เราจะเล่าให้ฟังในวันนี้ทำให้เราประทับใจสุด ๆ ไปเลย นับถือกันเหมือน ญาติพี่น้อง กลับมาเมืองไทยแล้วก็ยังติดต่อกันตลอด ด้วยความบังเอิญว่ารัฐที่เราไปอยู่ (Nashville, TN) มีคนเอเชียอยู่เยอะมากกกกกก หลายเชื้อชาติเลยทีเดียว ทั้งเวียดนาม จีน เกาหลี และที่เราว่าเยอะที่สุด คือ คนลาวค่ะ ด้วยความดีใจว่ายังไงชั้นจะไม่อดส้มตำแล้ว ในเมื่อมีคนลาวอยู่ทั่วเมืองแบบนี้ ฮ่า ๆ คือเรื่องเดียวที่เรากังวลที่สุดก่อนมาที่นี้คือ ไม่มีส้มตำกินค่ะ ฮ่า ๆๆๆ จริง ๆ นะเพราะเราติด กินรสชาติอาหารไทย และชอบกินส้มตำ ที่สุดในสามโลกเลย เราว่าเพื่อนหลายคนก็เป็น
เรามีเพื่อนเป็นคนลาวได้เพราะเพื่อนอเมริกันแนะนำให้รู้จักค่ะ ตอนแรก ๆ เพื่อนคนลาวก็มีหยั่งเชิงนะ ถือตัวกับเรา พอสมควรเลยทีเดียว เพราะเค้าก็ได้ยินมาว่าคนไทยดูถูกคนลาว เราก็แบบด้วยความอยากกินส้มตำ ตีซี้อย่างรวดเร็วฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่ค่า เราเป็นคนเข้ากับคนง่าย friendly ว่างั้นเถอะ บ้าบอไปตามประสา เค้าเห็นว่าเราไม่ได้เหมือนคนไทยที่เค้าได้ยินมาเค้าเลยรับเราเป็น เพื่อนค่ะ ที่บ้านเราสอนมาว่าห้ามดูถูกคน และเราไม่เคยแบ่งเพื่อนฝูงที่เชื้อชาติและสีผิว ไม่ว่าจะ ชาติไหนเราเฮฮาได้ตลอด
พอเค้า เห็นว่าเราคบได้ก็เริ่มหยิบยื่นส้มตำให้เรากิน ฮ่า ๆ สำเร็จ!! จะบอกว่าคนลาวเค้าไม่ได้ชอบคนไทยสักเท่าไหร่ ก็เป็นเพราะที่คนไทย ไปดูถูกเค้านั่นแหละ เค้าถึงได้มองเราในแง่ลบเช่นกัน
เราก็ขอโทษเค้าไป และบอกว่าต้องเข้าใจนะว่าแต่ละประเทศก็มีทั้งคนดี และไม่ดี ปะปนกัน เพื่อนคนลาวเราก็เช่นกันค่ะ มีทั้งดีและแปลก ๆ เช่นกัน จับกลุ่มนินทาก็มีทั่วไปค่ะเป็นเรื่องธรรมดามนุษย์ เราไม่ถือ
เราอยู่ที่อเมริกา 2 ปี เพื่อนคนลาวนี้แหละค่ะที่ช่วยให้เราหายคิดถึงบ้าน อย่างแรกเลยเค้าช่วยเหลือเราเหมือนญาติพี่น้อง มีอะไรแบ่งปันตลอด เสื้อผ้าเครื่องกันหนาวเราแทบไม่ต้องซื้อเลย เค้ารู้ว่าเรามาแค่ 2 ปี ไม่อยากให้เปลืองเงินกับเสื้อผ้ากันหนาวเพราะ เอากลับมาใช้ที่ไทยไม่ได้ ก็จะขนมาให้ตลอด ประหยัดไปได้เยอะมาก เค้ามีปาร์ตี้ส้มตำกันเกือบทุกอาทิตย์ ขับรถมารับถึงบ้านเลยหล่ะ เค้าบอกไม่อยากให้เธออดส้มตำนาน เดี๋ยวบ้าตาย ฮ่า ๆ รู้ใจมาก ๆ เค้าพาเราไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาตลอด เราไม่มีรถค่ะตอนอยู่ที่อเมริกา จะไปไหนก็เดินเอาไม่ก็ไม่ออกเลย เค้าเลยสงสารกลัวอยู่บ้านเบื่อเลยมาชวนไปเสียตังค์ตลอด ฮ่า ๆๆ วันไหนที่บ้านเค้าทำกับข้าว ทำก๋วยเตี๋ยวก็จะมารับ เราไปกินด้วยเกือบทุกมื้อเลย เราเกรงใจมากเลย เพราะเราไม่มีอะไรจะตอบแทน เราเลย search หาชื่อละคร หลังข่าวมาเป็นของตอบแทน
เพื่อนคนลาวปลื้มดาราไทยมากกกกก ชอบอั้ม พัชราภา ชอบดูละครหลังข่าวค่ะ เค้าจะมีร้านเช่าด้วยนะ แบบว่าไปรับซื้อมาจากไทย หรือสั่งมา แล้วเอามาให้เช่าตามร้านขายของเอเชีย เราก็แนะนำว่าเรื่องไหนกำลังดังอยู่ที่เมืองไทยตอนนี้ เค้าก็จะไปหามาดูกัน
บางทีเราก็พิมพ์ภาษาไทยส่งไปให้เค้า search หาดู เค้าก็จะตื่นเต้นดีใจ แบบประมาณว่าชั้นมีสายลับจากไทย ส่งข่าวให้รู้ก่อนใคร ได้ดูก่อนเพื่อน(ลาวบ้านอื่น)ว่างั้น ก็สนุกสนานมีความสุขทั้งเค้าและเรา ตลกดีค่ะ
เพื่อนคนลาวของเราเค้าก็สนใจอาหารไทยเหมือนกันค่ะ แล้วด้วยความที่เป็นคนชอบทำอาหารอยู่แล้ว ก็เลยทำแลกกันกิน กับเพื่อนคนลาวตลอด เค้าจะปลื้มมาก ๆ เพราะเราสอนและจดสูตรไว้ให้ด้วยเมนูที่ถูกปากเพื่อนคนลาวมาก ๆ เลยคือ ยำปลาดุกฟู ต้มยำไก่ ต้มโคล้งไก่ หมูผัดกะปิ และผัดผักต่าง ๆ เฮฮากันมากในครัว แบบว่าเค้าจะตื่นเต้นมาก เวลาที่เราบอกเคล็ดลับสูตรเด็ดอีกเรื่องที่สำคัญคือเรื่องภาษาที่ถ่ายทอดให้กันค่ะ
คนลาวที่นี้ พูดลาวได้ค่ะ แต่ว่าจะไม่ใช่ภาษาลาวแท้ ๆ ที่พูดกันที่เวียงจันทร์ เค้าจะ พูดลาวแบบกลาย ๆ หลายคำที่ไม่เหมือนภาษาลาวจริง ๆ แต่ภาษาไทย พี่ลาวรู้ทุกคำ ก็เพราะดูละครนั้นแหละค่ะ เค้าเลยให้เราพูดไทย กับเค้า แล้วเค้าก็พยายามพูดไทยกับเรา ถามคำศัพท์แสลงตลอด ตลกมาก ๆ เลยทำให้เราได้แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมทั้งอาหารและภาษา กันไปในตัวค่ะ
เราดีใจมาก ๆ ที่ได้มีโอกาสทำความรู้จักกับเพื่อนคนลาวกลุ่มนี้ค่ะ ดีใจที่ได้มีเพื่อนต่างชาติเพิ่ม เราไม่เคยมีเพื่อนเป็น คนลาวเลยค่ะ ทำให้เราได้เรียนรู้จิตใจ ว่าคนลาวนั้นน่ารัก น่าฮัก และมีน้ำใจขนาดไหน
ได้เรียนรู้ถึงวัฒนธรรมใหม่ ๆ ที่น่าสนใจ และน่าแปลกใจ ที่คนลาวสามารถ Mix & Match ความ เป็นอยู่ของเค้าให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในอเมริกาให้เป็นไป อย่างราบรื่น และยังคงความเป็น คนลาว และมีครอบครัวที่เหนียวแน่น รักญาติพี่น้อง อันนี้เราประทับใจจริง ๆ ค่ะ จนทำให้บางทีเราก็ลืมไปเลยว่า เค้าลาวเราไทย แบบว่ายังไง ๆ ก็หัวดำ ๆ ที่มาผจนภัยใน U.S.A. คื่อกั๊น!!
Author : FellyS