ตกปู แบบชิวๆ ที่ Westport รัฐ Washington
“ฉันนั่งตกปลาอยู่ริมตะหลิ่ง แปลกใจเสียจริงปลาไม่กินเหยื่อ” น้องๆรุ่นหลังๆ (หรืออาจจะต้องเรียกว่าหลานๆรุ่นหลังๆคงจะถูกต้องกว่า) คงจะไม่เคยได้ยินเพลงนี้ แต่ไม่เป็นไรค่ะเพราะคราวนี้ไม่ได้พูดถึงเพลง แต่จะพาไปตกปูที่ชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิคของรัฐ Washington ค่ะ
ที่รัฐ Washington นี่มีกิจกรรมกลางแจ้งประเภทกิจกรรม Adventure ต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะป็นการล่าสัตว์ ตกปลาแม่น้ำ ตกปลาทะเล แค้มปิ้ง และอื่นๆ การ”ตกปู”ก็เป็นกิจกรรมอีกอย่างหนึ่งที่สามารถทำได้ทั้งครอบครัวและไม่อันตรายสำหรับเด็กๆด้วยค่ะ แม้แต่น้องหมาก็ไปด้วยได้ค่ะ
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาก็เพิ่งจะลองไป “ตกปู”มาเป็นครั้งแรกก็เลยเอามาเล่าให้ฟังค่ะ เราออกบ้านกันแต่เช้าเพราะต้องขับรถประมาณชั่วโมงกว่าๆ ไปถึงก็ประมาณสิบโมงกว่า เมืองที่ไปนี่มีชื่อว่า Westport รัฐ Washington ค่ะ
ที่เมืองนี้เหมือนมีลักษณะเหมือนหมู่บ้านชาวประมงปนกับเมืองท่องเที่ยวเล็กๆ มีสะพานยื่นออกไปใช้ตกปลาหรือใช้จอดเรืออยู่หลายสะพาน เราเลือกใช้สะพานตกปลาที่อยู่สุดแหลม ที่สะพานจะมีหมุดติดอยู่หลายอันไว้สำหรับคนใช้ตกปูโดยเฉพาะ อุปกรณ์ที่ใช้ก็มีตะกร้าหรืออาจจะเรียกว่ากระชังที่ผูกติดกับปลายเชือกไว้ เหยื่อสำหรับตกปูใช้ได้หลายอย่างตั้งแต่ ไก่ ปลาหมึก ปลา แต่ทุกอย่างต้องสดค่ะ
ในกระชังซึ่งเป็นตาข่ายจะมีกระเป๋าอยู่ที่ก้นใช้สำหรับใส่เหยื่อ จากนั้นก็เอากระชังโยนลงไปในน้ำ เทคนิคก็คือต้องปล่อยตะกร้าดักปูให้จมลงจนหยุดเองเพราะมันจะได้นอนอยู่ใต้น้ำ เวลาดึงตะกร้ากับดักขึ้นมาก็ต้องดึงขึ้นมาจนพ้นน้ำแล้วค่อยโยนลงไปใหม่ค่ะ
ที่แนะนำว่ากิจกรรมตกปูเหมาะเป็นกิจกรรมของครอบครัวก็เพราะว่าไม่ต้องนั่งเฝ้าเงียบๆเหมือนตกปลา มันก็เลยเหมาะกับครอบครัวที่มีเด็กๆ เพียงแต่ต้องระวังไม่ให้หนูๆเค้าวิ่งเลยสะพานจนตกน้ำไปเท่านั้น อย่างครั้งนี้ที่ไปลูกชายก็เดินไปเดินมาใกล้เวลาหิวก็เอาขนมมากินได้ พอเอาตะกร้ากับดักโยนลงไปแล้วก็ออกไปเดินเล่นได้ไม่ต้องห่วงว่าใครจะมาขโมยปู
ที่ Westport นี่มีทางเดินเป็นสะพานไม้ให้เดินออกไปที่ชายหาดได้ เผลอๆก็มีแมวน้ำมาว่ายน้ำหรือนอนเล่นบนชายหาดให้ได้ดูด้วยค่ะ แต่อย่าเอาอาหารหรือขนมของคนให้แมวน้ำหรือนกนางนวลนะคะ เพราะเป็นกฎข้อห้ามและอาจเป็นอันตรายกับสัตว์ได้
เราต้องไม่ลืมว่าสัตว์พวกนี้เป็นสัตว์ที่อยู่ตามธรรมชาติไม่ใช่สัตว์เลี้ยงค่ะ ถ้าเบื่อเดินเล่นชายหาดก็ไปเดินเล่นดูของที่ระลึกหรือจะไปนั่งทานอาหารที่ร้านแถวๆนั้นก็ได้ แต่เวลาไปกับครอบครัวเราจะเอาอาหาร ขนม และ น้ำไปทานเองถือเป็นการปิคนิดไปในตัว
พอสักระยะแล้วก็ต้องไปเช็คตะกร้าดักปูค่ะ ถ้ามีปูติดกับดักก็จะต้องตรวจเช็คขนาดก่อนค่ะว่าสามารถเอากลับบ้านได้ไหม ที่นี่เขาอนุญาตเฉพาะปูตัวผู้และขนาดความกว้างของกระดองต้องไม่ต่ำกว่า 6 นิ้วค่ะ ที่ร้านขายของแถวท่าตกปูมีไม้บรรทัดสำหรับวัดขนาดปูไว้ขายด้วยค่ะ
คนที่นี่เขาก็เคารพกฎมาก เพราะทุกคนที่ตกปูในวันนั้นวัดขนาดปูกันทุกคน ตัวเล็กกว่าที่กำหนดไว้เขาก็ปล่อยลงน้ำไปขนาดว่าไม่มีเจ้าหน้าที่มาคอยตรวจก็ไม่เห็นมีใครฝ่าฝืนกฎค่ะ และนี่เป็นสิ่งนึงที่เราต้องชื่นชมเขาที่เขาช่วยกันดูแลธรรมชาติเป็นอย่างดีน่าเอาแบบอย่างค่ะ อีกอย่างนึงที่ลืมบอกและสำคัญมากก็คือก่อนไปตกปูต้องไปซื้อใบอนุญาตก่อน ซึ่งใบอนุญาตนี้มีขายตามร้านขายอุปกรณ์ล่าสัตว์หรือร้าน Outdoor ทั่วไปค่ะ ราคาก็ประมาณ $17 ใช้ได้ประมาณหนึ่งเดือนค่ะ
โดย Supakorn Bagley Intercultural Consulting and Services LLC
ขอขอบคุณภาพจาก: westportwa.com, www.panoramio.com,www.straight.com, footage.shutterstock.com