สัพเพเหระในอเมริกาเตรียมตัวก่อนมาอเมริกา

ด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกา ไม่ได้อยู่ที่อเมริกา!

ไม่ได้กลับเมืองไทยเป็นเวลาถึงสี่ปีครึ่ง! พอกลับเข้าอเมริกาอีกทีอะไรๆก็เปลี๋ยนไป เล่นเอาตกใจมิใช่น้อย

ขากลับนี้ เราไปแวะเปลี่ยนเครื่องที อาบูดาบี ก่อนจะถึงจุดหมายปลายทางที่สนามบิน Dulles International Airport, USA ก็ได้เห็นว่าระบบ ด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกา เนี่ย มันเปลี๋ยนไป๋ ก็เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ให้กับเพื่อนๆที่กำลังจะเดินทางมาอเมริกาค่ะ

ด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกา หรือ Immigration ไม่ได้อยู่ที่อเมริกา (ได้ไงหว่า)

ตอนมาที่นี่เมื่อสี่ปีที่แล้ว ยังจำได้อยู่เลย ว่าเมื่อเหยียบเข้าสนามบินอเมริกา ผู้โดยสารต้องเดินไปในทางเดินบังคับที่เขากำหนดไว้ เพื่อให้ไปจ๊ะเอ๋กับด่าน U.S. Customs and Border Protection (CBP) ที่สุดทาง เอ้า คนที่มี Green Card หรือ Citizen เดินไปต่อแถวในช่องด้านขวา (แถวสั้นมาก) พวกที่ไม่มีใบ ต่อทางซ้าย (เป็นแถวย้าวยาว) ตอนนั้นเรายังตื่นเต้นดีใจ ไหว้วานให้คุณลุงอัฟกานิสถานที่นั่งติดกันบนเครื่องถ่ายรูปให้อยู่เลย (จากนั้นก็โดนเจ้าหน้าที่ที่นั่นดุ เพราะที่ด่านเค้าไม่อนุญาติให้ถ่ายรูป แป่ว)

วันวานเหล่านั้น ไม่มีอีกต่อไป!

การเดินทางกลับครั้งนี้ เราเห็นว่าต้องรอเปลี่ยนเครื่องที่อาบูดาบีตั้งสี่ชั่วโมง สี่ชั่วโมง นั่งๆนอนๆในสนามบิน ต้องน่าเบื่ออย่างแน่นอน แต่คงได้นั่งอ่านหนังสือจบเล่มนึงพอดี

เมื่อถึงอาบูดาบี สนามบินที่เปลี่ยนเครื่องที่จะต่อไปอเมริกา ก็ต้องผ่านด่าน Security ก่อน ถอดรองเท้า กระเป๋า เสื้อโค๊ต ใส่ถาด สแกนเสร็จ ผ่านฉลุย จะได้เดินไปที่ Gate นั่งรออ่านหนังสือแล้ว มองใบที่ Ticket เราขึ้น Gate 59 เดินไปเกือบถึงละ ห๊ะ แต่เข้าไม่ได้ ลุงเจ้าหน้าที่ที่ยืนตรงนั้นบอกว่า ใครที่จะไปลงที่อเมริกา (Gate 58-61) จะต้องผ่านด่าน U.S. Security อีกรอบหนึ่ง โอ้ โน้ว

 Gate 58-61

 

 

 

 

 

 

 

เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก 1 ชั่วโมงผ่านไปในอาบูดาบี เรายังเข้าแถวต่อคิว Security รอบที่สองพอยื่นตั๋วเครื่องบินให้ตรวจ เจ้าหน้าที่เก็บตั๋วเครื่องบินเราไว้ แล้วก็บอกให้นั่งรอตรงเก้าอี้ที่อยู่อีกฟากหนึ่ง เพราะกระเป๋าเรายังมาไม่ถึง ด้วยความงงเล็กน้อย ทำไม อะไรหว่า กระเป๋าสองใบที่เราโหลดใต้เครื่องใยต้องเอามาเกี่ยวกับการตรวจครั้งนี้ด้วยฮิ

ในที่สุด เมื่อเจ้าหน้าที่เรียก เราก็รับตั๋วคืน และก็เข้าไปต่อแถว ในขั้นตอนถัดไป

มองไป เอ๊ะ คุ้นๆ ซุ้มอย่างนี้ เจ้าหน้าที่นั่งในคอกกระจกอย่างนี้ มีพิมพ์ลายนิ้วมือด้วย เหมือนขั้นตอนการผ่าน ด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกา เด๊ะ!

เอ เราอยู่ อาบูดาบีนี่นา ถ้านี้คือด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกาจริง แล้วมันมาตั้งอยู่ที่นี่ได้ไงหว่า

แถวสั้นลงเรื่อยๆ เมื่อถึงคิว เจ้าหน้าที่ก็ชี้ทางให้ไปที่ช่องตรวจช่องหนึ่ง เอาไงเอากัน และแล้วเราก็เดินไปที่คอกกระจก เจ้าหน้าที่ขอพาสปอร์ต กับใบ Custom Declaration ไป แล้วก็หันมาถาม

เจ้าหน้าที่: จุดประสงค์ของการมาอเมริกาของคุณคืออะไร

เรา: มาทำงานต่อ คือยังอยู่ในช่วง OPT ค่า

เจ้าหน้าที่: ขอดูใบ I-20 กับ EAC Card หน่อย

เรา: (กำลังค้นเอกสาร ยื่น I-20 ให้แล้ว หา EAC อยู่ ยังไม่เสร็จการค้น)

เจ้าหน้าที่: เอ้า เอานิ้วโป้งขวาวางลงตรงที่สแกน จากนั้นก็สี่นิ้วที่เหลือ ตามด้วยข้างซ้ายในสเตปเดิม

เรา: (มือนึงวางๆทาบๆ อีกมือพยายามล้วงหาของ ทุลักทุเลพอดู ในที่สุด หาเจอและยื่นให้เรียบร้อย)

เจ้าหน้าที่: เอาอาหารอะไรมารึป่าว

เรา: มีพวก Snacks กับ Dried fruit ค่า
(อันนี้มารู้ทีหลังว่า น้องสาวที่มาด้วยกัน ได้เช็คในใบ Custom Declaration form ว่าไม่ได้เอาอาหารมา อันนี้น่าต๊กใจมาก เราก็สะเพร่า ไม่ได้ตรวจกับน้องสาวก่อน (ถ้าเป็นครอบครัวเดียวกัน ใช้ Custom Declaration form ใบเดียวจ้า) โชคดีที่เจ้าหน้าที่ไม่ว่า หรือต้องจ่ายค่าปรับอะไร)

ถ้าใครเอาอาหารมา ก็บอกไปตรงๆได้นะคะ เพียงแต่อย่าให้เป็นอาหารต้องห้ามก็โอเค เช็คข้าวของหรืออาหารที่ห้ามเข้าอเมริกาได้ที่นี่ค่ะ

เจ้าหน้าที่: กระเป๋าสองใบนี้ของคุณหรือปล่าว (มีรูปกระเป๋าที่คุ้นเคยสองใบที่เราโหลดใต้เครื่อง โผล่มาสองรูปบนจอของเจ้าหน้าที่)

เรา: ใช่แหล่ว ใช่เลย

เจ้าหน้าที่: โอเค (เอาเอกสารคืนเรา) ไปได้

โอ้ อะไรนี่ นี้มันเหมือนขั้นตอนการผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองนี่ แต่ก็ไม่แน่ใจ เพราะตราประทับไม่ปรากฏอยู่บน  I-20 และเรายังไม่ได้ I-94 นี่หน่า แถมนี่มัน อาบูดาบี มิใช่ อเมริกา

เดินออกไปอย่างงงๆ ออกมาอยู่ที่ชั้นเดิม แต่คนละฟากก่อนเข้าด่านตรวจ คือจะมีผนังกระจกกั้นไว้สำหรับ Gate 58-61 ที่จะไปอเมริกากันออกจากบริเวณที่เหลือในสนามบิน ฝั่งนี้มี snack ขายนิดหน่อย ห้องน้ำก็โดยลงบนไดไปนิดนึง นอกนั้นก็เก้าอี้ไว้ให้รอ และก็รอ

เวลาเปลี่ยนเครื่องทั้งหมด สี่ชั่วโมงกว่า หมดไปกับด่านตรวจ Security สองชั่วโมงกว่า  ดีนะนี่ ที่มีเวลานานหน่อย จะได้ไม่เครียดมากระหว่างผ่านด่านที่แสนเข้ม เหลืออีกชั่วโมงกว่าไว้อ่านหนังสือ จนถึงเวลาขึ้นเครื่อง ดังนั้น ใครไปอเมริกาโดยเปลี่ยนเครื่องที่อาบูดาบี ก็ต้องเผื่อเวลาไว้มากๆนะคะ

หลังจากนั่งๆนอนๆ บนเครื่องบินนานว่าสิบสองชั่วโมง ก็มาถึงอเมริกาจนได้ เดินลงเครื่อง ปรู๊ดปร๊าดไปเรื่อยๆ เอ นี่มันทางที่กำลังจะไปเอากระเป๋าแล้วนี่ และตรงสายพานก็เป็นที่ชุมชน ออกไปก็เจอผู้คนมากมายในสนามบิน แสดงว่าด่านตรวจคนเข้าเมืองที่อาบูดาบี ก็คือของจริง!

ยืนรอกระเป๋ากะน้องสาว กระเป๋าสองใบแรกออกมาก่อน แล้วก็ให้เรารออีกพักใหญ่ อีกสองใบก็ตามมาติดๆ หลังจากลากกระเป๋าใบยักษ์ขึ้นรถเข็น สอบถามเรื่อง I-20 กับ I-94 เสร็จ มองออกไปตรงทางออก ตอนนี้ห้าโมงกว่า แสงแดดสดใสยังลอดเข้ามาทางประตูทางเข้า เราเดินเข็นกระเป๋าตรงไปแสงที่ส่องมานั้น ผ่านประตูออกไปข้างนอก แสงสดใสเจิดจ้าทิ่มตา ฮ่า วันแรกที่กลับเข้ามาอเมริกา!

ป.ล. ยังมีเรื่องใบ I-20 กับ I-94 ที่เปลี่ยนไปอีกนะค่ะ ดูได้ในบทความต่อไปค่า

เกร็ดความรู้

ด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกา U.S. Customs and Border Protection (CBP) มีอยู่ 16 แห่งทั่วโลก ซึ่งมี CBP Pre clearance ตั้งอยู่ 6 ประเทศ United Arab Emirates, Canada, Ireland, the Bahamas, Bermuda, และ Aruba ดังนั้น หากใครจะบินเข้าอเมริกา ใช้สนามบินที่ตั้งอยู่ในประเทศเหล่านี้ มีแนวโน้วว่าจะเจอแบบเรา ซึ่งเราถือว่าเป็นเรื่องดีค่ะ คือ เสียเวลาหน่อย ตอนอยู่อาบูดาบี แต่พอถึงสนามบินที่อเมริกา เราก็จะเข้าผ่านไปทางเดียวกับผู้โดยสารภายในประเทศ หยิบสัมภาระที่โหลดใต้เครื่อง แล้วก็ออกจากสนามบินได้เลย

และหากใครโชคไม่ดี ผ่าน ด่านตรวจคนเข้าเมืองอเมริกา มาไม่ได้ ก็จะไม่ต้องเสียเวลานั่งไปกลับจากอเมริกา แล้วเปลี่ยนเครื่องอีกหลายชั่วโมง อย่างตอนที่เรานั่งเครื่องจากอาบูดาบี มีแอร์ประกาศว่า มีผู้โดยสารบางคนไม่ได้มากับเราในวันนี้ เพราะผ่านด่านตรวจไม่ได้ค่ะ

อ้างอิง www.murthy.com



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *