วันสงกรานต์ในอเมริกา

ในประเทศอเมริกานี้ มีคนไทยมากมายทีเดียวค่ะ ดังนั้นวัดไทยในรัฐใหญ่ก็ค่อนข้างเยอะพอควร อย่างเราบ้านอยู่รัฐเวอร์จิเนียร์ มีวัดที่สามารถขับรถไปได้ไม่เกิน 2 ชั่วโมง มีอยู่ถึง 5 วัดเชียวค่ะ

วัดไทยในอเมริกานั้น มีบทบาทเป็นสถานที่ที่ชุมนุมคนไทยที่ใหญ่สุดค่ะ เมื่อเวลามีวันสำคัญต่างๆ คนไทยจากหลากหลายที่ก็มาทำบุญ ฟังเทศน์ ถวายสังฆทาน หรือร่วมกิจกรรมต่างๆของวัด นอกจากนี้ สิ่งที่ดึงดูดคนไทยให้มาวัดได้ไม่ยาก คือการได้มาหาของกินอร่อยๆ รสชาติไทยๆ อย่าง ก๋วยจ้๊บ ขนมครก กล้วยแขก หอยทอด ส้มตำ ไก่ย่าง ข้าวเหนียวมะม่วง น้ำพริก และอื่นๆอีกมากมาย สามารถซื้อได้ในงานวัดนี่เองค่ะ

และแน่นอนว่า งานสงกรานต์ปีนี้จะต้องอุบัติขึ้นแน่นอนตามวัดไทยต่างๆอย่างแน่นอน! ซึ่งอาจถือว่าเป็นงานที่ใหญ่ที่สุดของปีเลยก็ว่าได้ พ่อค้าแม่ค้าและคนไทยในอเมริกาจะต่างพากันมาทำบุญกันอย่างล้นหลาม จากประสบการณ์เป็นเด็กวัดแล้ว ถึงว่างานสงกรานต์นี้ เป็นงานที่เหน็ดเหนื่อยมากที่สุดเลยหละค่ะ

งานสงกรานต์ในไทยจะถือว่าเป็นวันหยุดราชการ แต่ในอเมริกาก็จะเป็นแค่วันธรรมดา ดังนั้นวัดไทยในอเมริกาจึงจัดวันสงกรานต์ในวันอาทิตย์ โดยวัดไทยแต่ละวัด จะพยามยามจัดให้ไม่ตรงกัน เพื่อที่คนจะได้กระจายไปได้ทุกๆวัดค่ะ ดังนั้นวันสงกรานต์ที่นี่ จะมีเกือบทุกวันอาทิตย์ของเดือนเมษายนค่ะ

งานสงกรานต์ที่นี่ กิจกรรมหลักๆของทางวัด ก็จะมีการทำบุญตักบาตรกันตอนเช้า, พระภิกษุฉันเพล, รดน้ำพระแลัวฟังเทศน์ในตอนบ่าย ส่วนกิจกรรมอื่นๆที่ทางวัดจัดให้ก็มี รดน้ำพระพุทธรูป, ตักบาตร108, ปิดทอง, บูชาดอกไม้ธูปเทียน, สังฆทานค่ะ ส่วนอื่นๆ(ที่คนให้ความสนใจมากที่สุด) ก็คือเดินซื้อของกินอร่อยๆ ของช้อปปิ้งสินค้าไทยๆ, ทั้งยังมีร้านขายต้นไม้ พืชผักต่างๆอีกต่างหากค่ะ ตบท้ายอีกหน่อยด้วยเวทีคาราโอเกะ ที่พี่ป้าน้าอาหลายคนสลับผลัดเปลี่ยนกันโชว์ลูกคอกันอย่างต่อเนื่อง

วันสงกรานต์ปีนี้ เราได้ไปมาแล้ว 2 วัด วัดแรกเป็นวัดไทยแถวบ้านเราเองค่า ชื่อวัดญาณรังสี ที่นี่เราก็ได้ทำหน้าที่เด็กวัดสุดความสามารถ โดยช่วยจำหน่ายดอกไม้ธูปเทียน, ชักชวนคนทำบุญตักบาตร108, จัดการแยกแยะอาหารตักบาตร, ล้างจาน, เก็บเก้าอี้, เก็บเต้นท์, เก็บขยะ และอื่นอีกมากมาย ทั้งนี้แต่ละวัดจะมีคนมาร่วมด้วยช่วยงานที่วัดกันพอสมควรค่ะ เกิดความสมัครสมานสามัคคีกันอย่างดีก็งานวัดนี้หละค่ะ แต่ละคนหน้าตาอิ่มบุญกันทั้งนั้น! มาดูภาพกันค่ะว่างานนี้มีอะไรบ้าง

ส่วนอีกวัดหนึ่ง ชื่อวัดไทยดีซี แต่อยู่ในเขตแมรี่แลนด์ค่ะ คนเยอะมากๆ มีตำรวจมารักษาความปลอดภัยอยู่หน้าวัด(ที่อเมริกา หากมีงานที่คนเข้าร่วมเป็นจำนวนมากแล้ว จะต้องมีตำรวจมาร่วมจอย เพื่อรักษาความปลอดภัยค่ะ)

ขับมาถึงหน้าวัดไม่มีที่จอดรถค่ะ เห็นแต่เจ้าหน้าที่โบกให้ไปจอดที่อื่น ว่าแล้วเราก็ขับผ่านวัดไปเข้าซอยที่ใกล้วัดที่สุด โอ้ ในนั้นก็มีแต่รถค่ะ รถจอดอยู่หน้าบ้านชาวบ้านแถบนั้นเต็มไปหมด เราขับลึกเข้าไปเรื่อยๆ ก็ยังมีรถจอดเป็นตับ ไม่มีช่องว่างสักนิดให้รถคันน้อยของเราแทรกตัวเข้าไปได้ แต่แล้วในที่สุด เมื่อขับมาไกลพอควรก็ได้ที่จอดรถค่ะ ดังนั้นก็เลยต้องเดินไกลหน่อยเพื่อเข้าวัด

มาถึงก็กำลังตักบาตรอยู่พอดีค่ะ ที่นี่คนเยอะมากจริงๆ ไม่ใช่แค่คนไทยนะคะ คนต่างชาติก็มีเป็นจำนวนมาก เรียกได้ว่าเกือบครึ่งเลยทีเดียว เมื่อสาธุชน(รวมทั้งเรา)ตักบาตรกันเสร็จ วิญญาณเด็กวัดเข้าสิง เรากับเพื่อนก็ได้ไปช่วยเค้าแยกของตักบาตรอีกนานพอควร ก่อนที่จะเข้าโบสถ์เพื่อที่จะได้ไหว้พระ

ก่อนเข้าโบสถ์ เหลือบเห็นกงสุลสัญจรมาด้วยค่ะ ใครที่จะต้องต่อพาสปอร์ตก็ไม่ต้องเดินทางถึงดีซี ทำที่นี่ได้สะดวกสบาย มีกล้องถ่ายรูปพร้อม

หลังจากไหว้พระเราก็มารถน้ำพระพุทธรูปเสียหน่อย แล้วก็จะมุ่งหน้าไปหาของกิน โอ้ ขอยอมรับค่ะ ว่าคนเยอะมากถึงมากที่สุด มีคนเข้าคิวในที่แออัดเพื่อซื้อกันเกือบทุกร้าน หลังจากที่เรากับเพื่อนได้ชาเย็นและ ขนมครองแครงถ้วยหนึ่ง ก็รู้สึกขี้เกียจรอนาน ไปดีกว่าค่ะ

งานวัดแต่ละครั้งมีความหมายสำหรับวัดมากๆเลยนะคะ เพราะนั่นคือการแสดงพลังศรัทธา ให้เห็นว่าคนไทยยังให้ความสำคัญกับวัดในฐานะศูนย์รวมจิตใจอยู่ นอกจากนี้วัดในอเมริกายังมีต้นทุนค่าใช้จ่ายสูงมากๆค่ะ ทั้งค่าน้ำค่าไฟ และค่าจิปาถะอื่นๆของสงฆ์อีก อีกทั้งวัดส่วนใหญ่ในอเมริกา ก็ยังติดหนี้สินกับธนาคารอีกเกือบทุกวัดค่ะ จากการซื้อที่ดิน, ค่าสร้างโบส์ถ สร้างศาลาปฏิบัติธรรมต่างๆ จากค่าก่อสร้าง ค่าจ้าง และค่าแรงงานในอเมริกาที่แพงลิบลิ่ว

เม็ดเงินที่ได้จากงานวัดต่างๆนี้ ทางวัดก็จะต้องนำมาผ่อนใช้หนี้บวกดอกเบี้ยธนาคารไปอีกหลายสิบปีเลยหละค่ะ คนไทยที่นี่ส่วนใหญ่ไม่ได้ร่ำรวยอะไร หาเช้ากินค่ำกันทั้งนั้น ในเดือนที่ไม่มีงานวัดอะไรก็จะมีเงินมาจุนเจือวัดไม่มากนัก (อ่าว ไปไปมามา เข้าเรื่องหนี้วัดได้อย่างไรนี่ 55)

ขอทิ้งท้ายเสียหน่อยค่ะ ว่าไม่ว่าที่ไหน คนไทยก็ยังมีหัวใจไทยอยู่ดี ซึ่งมันก็จะร่ำร้องหาความเป็นไทยที่ติดตัวเรามาแต่เกิด ในต่างถิ่นต่างแดนอย่างนี้ มองไปทางไหนก็ยังไม่รู้สึกสนิทใจเหมือนบ้านเกิดเรา ดังนั้น นอกจากที่พักอาศัยแล้ว วัดจึงเป็นสถานเดียวที่เข้าไปแล้วทำให้รู้สึกสบายใจ มองไปเจอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ซึงเป็นสิ่งที่คู่กับประเทศไทยอยู่เสมอ

นี่หละมังค่ะ ที่ทำให้วัดไทยยืนหยัดอยู่ได้ในอเมริกา

Author: Thais